Lampart

Występowanie
Afryka, Azja Południowa, rzadko Półwysep Arabski i Chiny.
Wielkość
Długość ciała 100 - 190 cm; długość ogona 70 - 95 cm
Masa ciała
30 -70 kg (samce), 28 - 60 kg (samice)
Liczba młodych
Zwykle 2 - 3, przestają ssać w wieku 3 miesięcy, samodzielność uzyskują po około 2 latach
Długość życia
W niewoli do 23 lat, na wolności około 12 lat
Podtyp Vertebrata
Gromada Mammalia
Rząd Carnivora
Rodzina Felidae

   Lamparty sa zwierzętami z rodziny kotowatych żyjącymi w lasach, na sawannach, a nawet na pustyniach Afryki i Azji. Potrafią świetnie wspinać się na drzewa i często odpoczywają wśród ich koron. Polują przeważnie na zwierzęta roślinożerne średniej wielkości, takie jak małe antylopy i świnie, ale nie gardzą także mniejszą zdobyczą: królikami, szczurami, a nawet owadami.

   Lamparty zwykle żyją samotnie. Samce bronią swych rozległych terenów łowieckich, które często zazębiają się z terenami łowieckimi samic. Młode rodzą się o każdej porze roku. Nigdy nie widuje się lamparta w otoczeniu rodziny: samisy i kociąt. Wszelkie kłopoty zwiazane z opieką i żywieniem potomstwa spadają wyłącznie na matkę. To ona wyszukuje odpowiednią, trudno dostępną kryjówkę, na przykład rospadlinę skalną lub jaskinię zamaskowaną gęstwiną kolczastych krzewów i pniami drzew, gdzie rodzi małe. Po około półrocznym okresie dzieciństwa lamparcięta stają się już wystarczająco silne, by rozpocząć samodzielne, niełatwe życie drapieżnika.

   W afrykańskich parkach ochrony przyrody prowadzi się obserwacje zamieszkujących je zwierząt, a więc między innymi i lamparta. Ale ten czujny kot przy byle alarmie stara się umknąć w bezpieczne miejsce, możliwie oddalone od ludzi. Czyni to tak ostrożnie, prawie bezszelestnie, że nawet wytrawny badacz nie zawsze go dostrzeże. Widuje się czasem pozostawione przezeń ślady, na przykład resztki dużej zdobyczy wciągnięte na drzewo i zawieszone na grubym konarze. Znane są przypadki gdy lampart wwindował na drzewo zdobycz ważącą więcej niż on sam. Nie płoszony, po kilku lub kilkunastu godzinach wraca, by znów się posilić. Niekiedy tej rojącej się już od muszych larw strawy starcza mu na parę dni i ani odrażający dla nas zapach, ani wygląd nie odbierają mu apetytu. Nie zawsze jednak udaje mu się upolować duże zwierze i wtedy musi poprzestawać na niewielkich ptakach bądź ssakach, które pożera w całości.